اینجا می مانم... به خاطر آنچه که... به خاطرش زنده مانده ام... با هر تفسیری ...این منم...جاوید عشق...ویا با هر نامی این تو میگذاری... و یا با هر کلامی ...این منم ... همان تنهاترین... که باز هم ...با تعبیری متفاوت آمده ام...میخواهم بمانم...باتو ...با عشق...میخواهم جاوید بمانیم...من و تو...تنهای تنها...در این سرزمین...با یک قلب...با یک احساس...با یک نگاه...نگاهی که سالها در انتظارش مانده بودم...